۱۳۸۹ آذر ۱۳, شنبه

عاشقانه ای برای بنفشه

گفتی؛
عاشقانه ای بگویم
یک ترانه ،
که هنگام لالای بنفشه ها  بخوانی و تیمارشان کنی.
گفتی؛
آوازهایم طعم لال دانه های گس را می دهند.
*
ازمن نیست،
از زبانم نیست
و حتی از احساسم نیست.
**
این نغمه ها
حتی اگر ناجور است
پژواکی است که از جنگل آهن ساطع می شود.
***
کدام عاشقانه را
برای بنفشه بگویم؟
وقتی بنفشه مادرعاشقان جهان است.....

                                       لینک این نوشته در سایت شعر نو کلیک کنید

۷ نظر:

عارف درویش گفت...

گفتی بنفشه یاد جنگلهای چند میلیون ساله گرگان افتادم که همچنان در آتش می سوزد.
جنگل هم ستم می کشد بیابان می شود

چه کنه که نمی تونه کوچ کنه

داد گفت...

وای جنگل را بیابان می کنند/آنچه این نامردمان با جان انسان می کنند.
درود عارف جان/بدرود

مرضیه گفت...

بعد ازین دست من و زلف چو زنجیر نگار
چند و چند از پی کام دل دیوانه روم
گر ببينم خم ابروى چو محرابش باز, سجده شكر كنم وز پى شكرانه روم ...



نمیدونم چرذا با خوندن شعرتون بلافاصله این ابیات به ذهنم متبادر شد نمیدونم ....ولی به هر حال زیبا بود

فرزين كارگر گفت...

درود
زيبا بو
فقط آوازهايم به مي نظر اشتباهه آواز خودش جمع ايسه
ايتا قسمت هم فعل است سه بار تكرار بوبوسته كي فكر كونم سومي اضافه ببه
پاساژ آخرش خيلي زيبا بو
گيلك بمني

گیله لوی گفت...

هو ایتته نغمه که تی دیل جی ویرسنه
hu itte naqme ke ti dil e ji virsene

تی دیل سیمون جی بوسته
ti dil e simon e ji buste

پیر شیبی
pir shibi

گیله لوی گفت...

آذربایجان برای اسرائیل هواپیمای آتش نشان می فرستد و برای جنگل های گرگان نه.....

این است اعتبار جهانی ما

برای عارف

گیله طنز گفت...

سلام گول برار - وب جالبی درید . با ایجازه لینک ببوستید .