صدای سکوت

با احترام:
تقدیم به استادم، سرکار خانم فیضی
- - - - - - - - - - - - - - - - -

برگی نیست،

بادی نیست،

دیگر حتی فریادی نیست.

*

خواب بودم

و خواب می دیدم،

صدایی آمد،

سرشار از سکوت

وسکوت را که گاه خواهر مرگ است با خود آورد.

**

بیدار شدم،

صدای سکوت بیدارم کرد

تاریک بود

حتی از آسمان هم برف سیاه می بارید

دیدمت،

گوشه ی باغچه، فانوس به دست ایستاده بودی

نگاهت کردم

خندیدی

لبخندت نور اورد

گویی آسمان روشن شد

صبح شده بود

خورشید که آمد؛

خبری از تو نبود،

فانوست را به شاخه ی لیمو آویخته و رفته بودی.

***

صدایت کردم،

نبودی انگار

رد پایت روی برفها مانده بود.

****

با رد پای تو سفر کردم

وقتی دیدمت؛

دوباره می خندیدی

بانوی بردبار باران و بنفشه؛

دارد عید می آید

یادمان باشد به چلچله ها سلامی دوباره کنیم

دارد عید می آید....

بیست و سوم آبان ماه 1389