آهای؛
جوجه کلاغ!!
سکوت قناری،
از هیبت و
غرش و
قارقار تو نیست.
**
شبها؛
وقتی در لانه ی کلاغ بزرگ!
سر بر بالین می گذاری
شاخه های مریم را به یاد بیاور..
**
آهای؛
جوجه کلاغ!
دارکوبها،
بر طبل رسوایی خود می کوبند.
آوازهایم برای تو،
طینت پلیدت را؛
در کدام قبرستان به سینه ی تاریخ بسپارم؟
**
جوجه کلاغ؛
تا رسیدن به بهار سیصدم راهی نیست؛
اما
قناری پیش از ان خواهد مرد....
**
آهای؛
جوجه کلاغ!!
لانه ی دروغین مهرت را بیارای،
قفس،
خانه ی قناریهاست......
25-2-1390
